Ogólnoświatowa pandemia Covid-19 wpłynęła w negatywny sposób na gospodarkę Polski. Aby walczyć z negatywnymi skutkami ekonomicznymi, parlament wprowadził w życie pakiet pomocowy dla pracodawców.

Nowa ustawa z dnia 16 kwietnia 2020, potocznie zwana jako Tarcza Antykryzysowa 2, przewiduje dla przedsiębiorców będących pracodawcami nowe rozwiązania, dotyczące pracowników oraz warunków pracy i płacy. W tym artykule poznasz rozwiązania w niej wprowadzone.

Świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy (art. 15 g)

Jest to wypłata świadczeń na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników, objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy. Wypłata pochodzi ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Świadczenia mają postać:

• w przypadku przestoju ekonomicznego przedsiębiorca wypłaca pracownikowi objętemu przestojem ekonomicznym wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o 50%, nie niższe jednak niż w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. To wynagrodzenie jest dofinansowywane ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.
• w przypadku obniżenia wymiaru czasu pracy, przedsiębiorca może obniżyć wymiar czasu pracy o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu i obniża też wynagrodzenie z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Wówczas Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dofinansowuje to obniżone wynagrodzenie nie więcej jak do połowy i nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Od tych świadczeń pracodawca nie płaci składek na ubezpieczenia społeczne. Ograniczenie czasowe to 3 miesiące od daty złożenia wniosku. Wnioski o pomoc składa się do wojewódzkich urzędów pracy.

Upoważnienie starosty do zawierania określonych umów.

Ustawa zezwala, aby starosta, na podstawie zawartej umowy, przyznał przedsiębiorcy dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 (art. 15 zzb). Starosta może udzielić pożyczki w wysokości do 5 000 zł. Aby móc starać się o dofinansowanie, należy wypełnić wniosek, dostępny na stronie praca.gov.pl

Świadczenie postojowe

Dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (dla przedsiębiorców, do którego mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i która korzystała ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług świadczenie wynosi 50 % minimalnego wynagrodzenia). Wniosek dla przedsiębiorców chcących ubiegać się o świadczenie postojowe można znaleźć na stronie ZUS.pl

Szczegółowe uprawnienia dla pracodawców

Ustawa przewiduje, że w niektórych przedsiębiorstwach, wymienionych w art. 15x, takich jak: stacje paliw płynnych, obsługujące sieci energetyczne przesyłowe lub dystrybucyjne oraz w bankach pracodawca może:

• zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,
• polecić pracownikowi realizowanie prawa do odpoczynku w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę,
• zmienić system lub rozkład czasu pracy pracowników w sposób niezbędny dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa, lub stacji;
• polecić pracownikom świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych w zakresie i wymiarze niezbędnym dla zapewnienia ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstwa lub stacji.

Uprawnienia względem pracownika

• wprowadzić ograniczenie nieprzerwanego odpoczynku, o którym mowa w art. 132 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, do nie mniej niż 8 godzin
• zawrzeć porozumienie o wprowadzeniu systemu równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 12 miesięcy
• zawrzeć porozumienie o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające z umów o pracę zawartych z tymi pracownikami, w zakresie i przez czas ustalone w porozumieniu.